Een krakende vloer, zoemende koelkast, tikkende verwarming of kletterend douchewater. Alledaagse geluiden waar je je vaak niet bewust van bent staan centraal in de tentoonstelling Cosy Corner, de eerste museale solotentoonstelling van kunstenaar Elise ’t Hart. Te zien én horen is het Instituut voor huisgeluid, waarbij ‘t Hart geluid archiveert, omschrijft en registreert. Ook ging zij op zoek naar huiselijkheid binnen de erfgoedcollectie van CODA en maakte ze met vele rinkelende koffiekopjes een bijzondere geluidsinstallatie, speciaal voor het CODA Museum. Cosy Corner is nu geopend en tot en met 4 september te zien.
In het werk van beeldend kunstenaar Elise ’t Hart (1991) speelt geluid de hoofdrol. Door geluiden te documenteren en te gebruiken in haar installaties, maakt ze zichtbaar waar we ons eerder vaak onbewust van waren. De nadruk ligt daarbij op alledaagse voorwerpen en de geluiden die door deze worden voortgebracht. Eén van de bijzondere installaties in de tentoonstelling is het Instituut voor Huisgeluid dat ’t Hart oprichtte als archief van geluiden die je thuis tegenkomt. Het instituut is geïnstalleerd als fysieke plek waar bezoekers al luisterend op onderzoek uit kunnen gaan. Deze geluiden lopen ver uiteen: van een pruttelende koffiepot tot een snurkend huisdier of een rinkelende deurbel. Sommige geluiden klinken fijn omdat ze een gevoel van nostalgie of herkenbaarheid met zich meebrengen, andere wekken wellicht juist irritatie op. Elise ’t Hart brengt al die verschillende aspecten van geluid in kaart en beeld. Bezoekers worden uitgedaagd om op een andere manier naar hun dagelijkse omgeving te kijken én te luisteren.
Cosy Corner
De titel van de expositie, Cosy Corner, komt van een bijzonder meubelstuk uit de CODA collectie. Deze Cosy Corner is ontworpen door Chris Wegerif, een vooraanstaande Apeldoornse architect en vormgever. Het bankje heeft een ingebouwde speaker waar voor deze gelegenheid huisgeluiden uit klinken. Daarnaast dook Elise ’t Hart voor deze tentoonstelling uitgebreid in het depot van CODA en ging ze op zoek naar huiselijkheid in de erfgoedcollectie. Zo nam ze geluiden op van rinkelende koffiekopjes en zocht ze in het beeldarchief naar de mooiste voorbeelden van knusse Apeldoornse huiskamers.
Over Elise ‘t Hart
Geluid en muziek waren altijd als vanzelfsprekend aanwezig in het leven van ’t Hart, die opgroeide in een muzikantenfamilie. De familiariteit waar ze zo de nadruk op legt in haar werk was minder vanzelfsprekend; in haar jeugd voelde thuis door omstandigheden vaak als een veranderlijke en onveilige omgeving. Het gebrek aan vastigheid en veiligheid in haar eigen jeugd uit zich in haar langlopende fascinatie voor het begrip huiselijkheid. Elise ’t Hart (Dordrecht, 1991) studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Ze was artist-in-residence bij het Meertens Instituut. Haar werk was eerder te zien en te horen bij onder andere de Dutch Design Week en Kunstenfestival Watou.